این حلقه حجم قسمت فوقانی معده را کوچک میکند و با خوردن مقدار کمی از غذا معده پر خواهد شد. اگر خوردن تداوم یابد، باعث استفراغ بیمار میشود. در این روش هورمونهایی که باعث افزایش اشتها میشود، کنترل نمی شوند.
در این روش یک حلقه قابل تنظیم از جنس سیلیکون به دور قسمت اول معده اندکی پایین تر از محل اتصال مری به معده تعبیه می شود و یک مخزن جهت تنظیمات بعدی زیر پوست جدار شکم تعبیه می شود که از طریق تزریق آب مقطر استریل از خارج به داخل این مخزن حلقه تنگ تر می شود در نتیجه میزان غذای ورودی محدود می شود.
ممکن است بیماران هیچوقت احساس سیری نکنند و این یکی از اشکالات روش باندینگ است. در این روش سیستم گوارش دستکاری نمیشود. حلقه معده محفظهای دارد که زیر پوست قرار میگیرد و هر گاه باند یا حلقه گشاد شود، میتوان از طریق این محفظه آن را تنگ کرد اما حلقه جسم خارجی است و احتمال عفونت و ایجاد زخم در دیواره معده وجود دارد. جابجا شدن حلقه هم باعث از بین رفتن معده و مشکلی اورژانسی محسوب میشود. در صورت بروز هر نوع عارضهای، حلقه باید به سرعت خارج شود. که در این صورت وزن بیمار به سرعت برگشت کرده و حتی از وزن اولیه هم بالاتر می رود.
عمر این باند 2 سال است و این 2 سال فرصتی است تا بیمار شیوه زندگی خود را تغییر دهد. این روش هم موقت است و متاسفانه بسیاری از بیماران بعد از خارج کردن باند به وزن اولیه برمیگردند. طی یک سال اخیر، در امریکا و اروپا میزان استفاده از باند 18 درصد کاهش یافته است. باندینگ برای بیمارانی که شیرینی دوست دارند، توصیه نمیشود. تجربه نشان داده باندینگ تمایل به خوردن شیرینی را بسیار افزایش میدهد چون بیماران غذاهای جامد را به سختی میخورند ولی بستنی و شکلات را خیلی راحت از باند رد میکنند.