در چند سال اخیر، گذاشتن بالون در معده از روشهای مطرح برای کاهش وزن بوده زیرا این روش جراحی محسوب نمیشود. نیازی به بیهوشی ندارد و با آندوسکوپی که حداکثر نیم ساعت طول میکشد به اتمام میرسد. تا همین چند سال قبل تقریبا بیمارانی که اضافه وزن چندانی هم نداشتند، کاندید گذاشتن بالون میشدند اما با مشخص شدن عوارض آن، کمکم متقاضیان خود را از دست داد.
بالونها انواع مختلفی دارند؛ داخل بعضی از آنها آب و درون برخی دیگر هواست. اثر کاهش وزن و عوارض با این بالونها در همه بیماران تقریبا مشابه است. حجم هوا یا مایعی که داخل بالون وجود دارد ۵۰۰ تا ۸۰۰ سیسی است. این حجم بالا باعث میشود معده بیمار دیگری جایی برای ورود زیاد غذا نداشته باشد پس بیمار غذا نمیخورد و لاغر میشود. همه بالونها حداکثر 4 تا 6 ماه بعد باید خارج شوند وگرنه ترشحات داخل معده دیواره بالون را تخریب میکند و باعث سوراخ شدن آن میشود و عارضه ایجاد میکند و در بسیاری از موارد نیز به دلیل تهوع و استفراغ های مقاوم به درمان در طی هفته اول بایستی خارج گردد.
بالونهایی هم هستند که با هوا پر شدهاند ولی هوای داخلشان با گذشت زمان قابل تنظیم است. گذاردن این نوع بالونها، کاری مشترک میان جراح و متخصص آندوسکوپی است. جراح محفظهای به نام پورت را زیر پوست میگذارد و متخصص آندوسکوپی هم بالون را داخل معده قرار میدهد و هرازگاهی مقدار هوای داخل بالون را با پورت زیر پوست تنظیم میکند. حجم هوا یا مایعی که داخل این بالونها میزنند، حدود 300-500 سیسی است (کوچک تر از بالون های غیر قابل تنظیم می باشد )و تاثیر آنها روی کاهش وزن از بالونهای گروه اول کمتر است و احتمال عفونتهای مکرر پورت زیر پوست وجود دارد. این بالونها را میتوان تا یک سال داخل معده نگه داشت. در این روش هورمونهایی که باعث افزایش اشتها میشود، کنترل نمی شوند.
دو گروه عمده از بیماران میتوانند از گذاشتن بالون نفع ببرند؛ گروهی که بیش از حد چاق هستند و عمل جراحی برایشان پرخطر است. به این افراد توصیه میشود بالون بگذارند و کاهش وزن پیداکنند تا عمل جراحی انجامشود. گروه دیگر، بیمارانی هستند که دچار عوارض چاقی مانند دیابت و مشکلات قلبی ـ عروقی و ریوی شدهاند. برای اینکه بهطور موقت مشکل بیمار را کمتر کنیم از بالون استفاده میکنیم. نتایج بالون متفاوت است و نمیتوان کاهش وزن بیمار را پیشبینی کرد. ممکن است فردی بعد از عمل ۲۰ کیلوگرم وزن کم کند و دیگری فقط ۲ کیلوگرم. بعد از خروج بالون، فضای زیادی در معده بهوجود میآید. و باعث ضخیم تر شدن جداره معده شده و عمل جراحی را سخت تر و پرعارضه تر می کند.
بعد از خروج بالون، فضای معده باعث میشود بیمار دوباره به پرخوری روی آورد و حتی چاقتر از قبل شود. تهوع، استفراغ و درد نیز در بعضی بیماران دیده میشود. اگر بیماری نتواند چنین شرایطی را تحمل کند، بالون خارج میشود. عفونت محل بالون نیز گاهی بروز میکند که متاسفانه مقاوم به درمان است و باید بالون خارج شود. اگر بالون پاره و از معده وارد روده شود هم احتمال انسداد روده وحتی مرگ وجود دارد.